「異世界トリップしたその場で食べられちゃいました」 第一部 なれそめ編 01

From:　http://ncode.syosetu.com/n3912bq/

comment: แปลอ่านกันเองพี่น้อง อย่าถือสาหากภาษาไม่รู้เรื่อง

คือเราเน้นเร็ว ไม่เน้นภาษาสวยคับ ฮ่าๆๆๆๆๆ

日本語がわからない妹が読めるように簡単に訳しただけなので、気にしないでくださーい。

ฉากที่1

01 รู้สึกตัวอีกทีก็อยู่บนเตียง ในห้องที่ไม่รู้จักซะงั้น

 

เมื่อฉันลืมตาตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองอยู่บนเตียง ในห้องที่ไม่รู้จัก

............หา？

เออะ...มันอะไรเนี่ย？

ฉันมองไปรอบๆห้องอย่างสับสน แต่ไม่ว่าจะมองยังไง...มันต้องเป็นห้องที่ฉันไม่รู้จักแน่ๆ

ถึงแม้ว่าทั้งห้องจะมือสลัว แต่ฉันก็มั่นใจว่าไอ้ห้องนี้มันกว้างกว่าห้องของฉันหลายเท่า

เตียงก็นุ่ม ท่าทางจะนอนสบาย น่าอิจฉาจริงๆ...

 

หลังจากกระโดดเด้งดึ๋งๆบนเตียงอยู่ซักพัก

ไม่ดิ มันไม่ใช่เวลามาทำอะไรแบบนี้ซะหน่อย - -“

ที่นี่ที่ไหน ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ

ถึงจะโง่ยังไง เราก็ควรจะคิดทบทวนสถานการณ์ก่อนสิ

 

เริ่มจาก ลองนึกดูสิว่าเราทำอะไรอยู่ก่อนหน้านี้

อืม....ถ้าจำไม่ผิด เรากำลังอาบน้ำอยู่...

คิดว่า ทั้งๆที่เป็นฤดูใบไม้ผลิแท้ๆ ทำไมถึงยังหนาวอยู่อย่างนี้ไปพลาง ใส่อโรมากลิ่นยูสุไปพลาง แช่น้ำไปพลาง

ชอบจริงๆ การนอนแช่น้ำในอ่างนานๆเนี่ย

ถึงเวลายุ่งๆจะแช่นานๆอย่างนี้ไม่ได้ แต่วันนี้ก็เหลือก็แค่นอนอย่างเดียวนี่นะ

รายงานที่ต้องส่งพรุ่งนี้ก็ปั่นเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วย ไม่จำเป็นต้องนั่งแหกตาโต้รุ่งด้วย

นอนแช่น้ำจนร่างกายเริ่มอุ่น อืมมมมมม สบายตัวจริงๆ

เมื่อก่อนเคยแช่นานจนหน้ามืดไป ครั้งนี้ก็เลยยอมตัดใจแช่แต่พอดีๆ

พอขึ้นจากอ่าง ก็พันผ้าเช็ดตัวไว้ ก็ไม่อยากให้พื้นห้องเปียกนี่

แล้ว...

อยู่ๆก็ได้ยินเสียงหัวเราะของเด็กจากที่ไหนก็ไม่รู้

 

เอ๊ะ？

พอหันกลับไปมอง...แน่หละว่าต้องไม่มีใครอยู่

ความกลัวพุ่งเข้ามาทันที

หรือว่านี่เป็นการกระทำของผะ......คิดได้แค่นั้นก็เช็ดตัวลวกๆแล้วรีบออกจากห้องน้ำทันที แต่...ก็สะดุดพื้นประตูซะอย่างงั้น

แล้วสิ่งที่รองรับตัวเราไว้ไม่ให้กระแทกกับพื้นก็คือเตียงนุ่มๆนี่เอง

 

โอเค จบการย้อนความ

แต่...ก็ยังงงอยู่ดี！

 

ถ้าล้มที่ประตูห้องน้ำ เราก็ต้องกลิ้งอยู่บนพื้นห้องน้ำสิ ทำไมถึงได้มานอนบนเตียงที่ไหนก็ไม่รู้ล่ะ - -“

แถม ยังอยู่ในสภาพนุ่งผ้าเช็ดตัวผื่นเดียวอีกตะหาก

ตัวก็แห้งเพราะผ้าปูที่นอนซับน้ำให้หมดแล้ว

เออ.....นี่เราควรจะทำไงดีล่ะเนี่ย？

 

แต่ก่อนที่ฉันจะหาคำตอบเจอ

แอ๊ดดดด

ประตูห้องก็เปิดออก

แสงสว่างสาดจ้าเข้ามาทางบานประตูนั้น เงาของใครคนหนึ่งปรากฏให้เห็น

ทำให้ฉันรู้ว่ามีคนกำลังเดินเข้ามาในห้องนี้

 “ใครน่ะ？”

ฉันสะดุ้งตกใจเพราะเสียงของใครคนนั้นมันช่างต่ำ และฟังดูเย็นชาเหลือเกิน

หรือว่าจะเป็นเจ้าของห้องนี้？

ถ้างั้นเราก็เป็นผู้บุกรุกสินะ

จะอธิบายสถานการณ์ให้เขาฟังยังไงดีเนี่ย

เอาจริงๆ ฉันก็อยากรู้เหมือนกันแหละว่าทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ได้เนี่ย！

“เออ....สวัสดีค่ะ”

เอาเป็นว่าลองกล่าวทักทายดูซักหน่อยดีกว่า

เขาว่ากันว่า การทักทายเป็นสิ่งที่สำคัญนี่นะ

“......ผู้หญิงหรองั้นหรอ”

เสียงแบบนี้...ใครคนนั้นคงเป็นผู้ชายสินะ พูดจบเขาก็เดินเข้ามาให้เตียง

คือ....ไม่รู้สินะ แต่...อยากจะวิ่งหนีไปไกลๆจริงๆ

จะอธิบายยังไงดี....เหมือนเหยื่อที่กำลังโดนงูจ้องเล็งอยู่ยังไงอย่างนั้น

ถึงห้องจะมืด มองไม่ค่อยเห็นยังไง แต่ดูเหมือนว่าชายคนนั้นจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่แหะ

ถ้าโดนถีบออกจากห้องไปจะทำไงดีเนี่ย

 

ก่อนที่ชายคนนั้นจะเข้ามาใกล้ ไฟห้องก็สว่างขึ้น

รีโมทมั้ง? ก็ไม่มีเสียงกดปุ่ม กดสวิตช์อะไรเลยนี่

ฉันสะดุ้งเฮือกกกก

              สเป็คสุดๆ.............!!

พูดง่ายๆคือ หล่อค่ะหล่อ

ผมสั้นสีน้ำตาลอ่อนนั้นสวย เงางาม เป็นประกายวับ อืมมมม เรียกว่าสีน้ำตาลทอง ถึงจะถูกรึเปล่านะ?

นัยน์ตาคมนั้นเป็นสีเทา.......หืม.....เออ.....สีฟ้าเข้ม....มั้ง

คือว่านะ ถ้าบอกว่าหล่อแล้ว คนส่วนใหญ่คงคิดถึง พวกเจ้าชายใจดี อ่อนโยนอะไรทำนองนั้นใช่มั้ยล่ะ

แต่เสียใจด้วย สเป็คของฉันน่ะ ไกลจากคำว่า เจ้าชายอ่อนโยนสุดๆ

อืมมมม ต้องบอกว่า เป็นผู้ชาย ที่ดูเป็นผู้ช้าย ผู้ชาย มากกว่า

กล้ามเนื้อกำลังสวย แขนกับบ่าก็ดูบึกบึนเต็มแน่น ใบหน้าคมเข้ม

ถึงจะเหม็นเหงื่อก็ให้อภัย

ถ้าจะให้แบ่งเป็นประเภทก็เป็น ประเภท อัศวิน  ไม่สิ น่าจะบอกว่าเป็นทหารมากกว่าแหะ

              “หล่อ.....”

ฉันเผลอหลุดปาก ชายคนนนั้นขมวดคิ้วทันที

              “.....อย่างนี้นี่เอง”

เขาพึมพำกับตัวเองเบาๆ

              หะ?  อะไร?

ฉันเอียงพอสงสัย

ชายคนนั้นทำหน้าน่ากลัวใส่ฉัน แต่เพราะความหล่อ ฉันจะหลบตาไปทำไม ให้เมื่อมีอาหารตาอยู่ตรงหน้าแบบนี้

อืมมมม เอาจริงๆ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่ฉันรู้สึกว่า ถ้าฉันหลบตาเขา เกมจะโอเวอร์ทันที - -“

 

ชายคนนั้นถอนหายใจ ก่อนจะยื่นมือมาทางฉัน

เขากระชากผ้าเช็ดตัวที่พันรอบตัวฉันไว้ออก

...แล้วไงล่ะ....

แน่นอน ฉันก็โป๊สิ - -“

              “เฮ้ย กรี๊ดดดดดด”

ฉันช็อค ค้างไปซักแป๊บ ก่อนจะเริ่มมองหาอะไรที่จะมาปกปิดร่างไว้ได้

จริงสิ  ที่นี่ บนเตียง  ผ้าห่มมม

ถึงจะตกใจสับสน แต่เรื่องแค่นี้ ฉันก็คิดได้แหละ

ฉันรีบมุดตัวลงไปใต้ผ้าห่มทันที

              ไอ้หมอนี่ อยู่ๆ ทำบ้าอะไรเนี่ย

              อย่าคิดว่าหล่อแล้วจะทำอะไรก็ไม่ผิดนะเว้ย

              เอาเถอะ....เราก็ไม่ได้หุ่นดีขนาดจะเป็นอาหารตาใครนี่นา (ร้องไห้)

              “ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ซ่อนอาวุธ (emono) อะไรไว้นี่นะ...อืมมม  อย่างนี้นี่เอง”

              แล้วไอ้ อย่างนี้นี่เอง ของนายมันอะไรเล่า

              เหยื่อ? (emono)  กระต่าย ? นก? หรือว่าหมูป่า?

(*คำว่า อาวุท กับคำว่า เหยื่อ ออกเสียงว่า emonoเหมือนกัน)

                   โอ้ย ปกติก็โง่ๆงงๆอยู่แล้ว เจอแบบนี้ยิ่งสับสนไม่รู้เรื่องเข้าไปใหญ่

 

ชายคนนั้นพยายามดึงผ้าห่มออกจากตัวฉัน ซึ่งแน่นอนว่าฉันไม่ยอมง่ายๆ หลังจากชักคะเยอกันอยู่นาน ดูเหมือนว่าเขาจะยอมแพ้ ปล่อยผ้าห่มออกจากมือ

แต่มันก็เป็นเพียงกลที่หลอกให้ฉันตายใจเท่านั้น เพราะพอฉันเผลอ เขาก็กระชากผ้าห่มออกทันที

ฉันพยายามดึงผ้าปูที่นอนขึ้นมาห่มแทน แต่เขาก็เร็วกว่า

ชายคนนั้นกระโดดขึ้นมาคร่อมบนตัวฉัน มือทั้งสองจับข้อมือของฉันกดลงบนเตียงนุ่ม

              เออ.....สภาพแบบนี้....ดูไม่ค่อยปลอดภัยซะแล้วแหะ

              คุณมีธุระอะไรกับฉันคะ?

              “เออ....คือ...”

              “จะร้องยังไงก็ได้ แต่อย่าพูดอะไรไม่เข้าเรื่องล่ะ คืนนี้จะตามใจเธอให้ก็ได้”

เขาพูดดักก่อนที่ฉันจะทันได้เริ่มพูดอะไร

เอาเถอะ - -“ ฉันก็ไม่ได้คิดไว้อยู่แล้วว่าจะพูดอะไรดี อาจจะเป็นอะไรไม่เข้าเรื่องก็ได้

แต่ถ้าปล่อยไปแบบนี้ - -“ ถึงจะไม่ใช่เหยื่อแบบพวกกระต่าย นก หรือหมูป่า พวกนั้น ฉันก็คงถูกนายนี่กินแน่ๆ

 

              ชายคนนั้นใช้มือข้างเดียวกับข้อมือสองข้างของฉันไว้ แล้วเริ่มลูบไล้ตัวฉันด้วยมือข้างที่ว่างอยู่

คือ บนเตียง ในสภาพแบบนี้ ฉันไม่ได้เด็กเกินกว่าจะไม่รู้อะไร

ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าไปกดโดนสวิชหื่นนายนี่เมื่อไหร่

แต่ที่รู้ๆ ฉันกำลังจะถูกโจมตีแน่ๆ

ถึงตอนแรกจะคิดว่า “ต้องหนี” ก็เถอะ แต่พอมาคิดดูอย่างมีสติแล้ว ยังไงๆก็ ไม่รอด

ก็อีกฝ่ายเป็นผู้ชายกล้ามเป็นมัด แถมด้วย ที่นี่ที่ไหนก็ไม่รู้ ถึงจะหนีก็ไม่รู้จะหนีไปไหนอยู่ดี

 

ขณะที่กำลังคิดดูคิดนี่อยู่ ลิ้นของเขาก็วนมาถึงหน้าอกของฉันซะแล้ว

เออ ก็กำลังจะทำเรื่องอะไรแบบนั้นกัน มันก็คงเป็นเรื่องปกติแหละ แต่นายนี่เซ็กซี่ชะมัด

ดูท่าทางนายคนนี้จะเคยชินกับอะไรแบบนี้มากเลยแหะ

 

เฮ้อ คิดมากก็ไม่ได้อะไร ยุ่งยากเปล่าๆ

ปล่อยเลยตามเลยไปเลยก็แล้วกัน

ตอนนี้ก็ไม่ได้คบหาใครอยู่แล้วด้วย กับแฟนก็เลิกกันมาตั้งครึ่งปีกว่าๆแล้วด้วย เชอะ

ถึงจะเคยมีอะไรกับแฟนที่เพิ่งคบกันวันแรก แต่ก็ไม่เคยมีอะไรกับใครถ้าไม่ได้คบกันก่อน

ฉันไม่คิดว่าฉันเป็นคนง่ายนะ เพียงแค่คิดว่า เด็กสมัยนี้ก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ

แต่เพื่อนฉันบอกว่า นั้นแหละ ที่เรียกว่าเป็นคนง่ายน่ะ

 

แต่ไม่ว่าจะคิดยังไง สถานการณ์ขนาดนี้แล้ว ยังไงก็หนีไม่พ้นนี่

แถมอีกฝ่ายยังหล่อซะ

ถ้าคิดดีๆ ถือว่าฉันได้กำไรนะเนี่ย

อืมมมมม โอเค

คิดได้อย่างนั้น ฉันก็ปล่อยทุกอย่างเป็นไปตามที่สถานการณ์มันจะพาไป